در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد
|
|
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
|
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
|
|
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد
|
باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
|
|
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد
|
بوی بهبود ز اوضاع جهان میشنوم
|
|
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد
|
ای عروس هنر از بخت شکایت منما
|
|
حجله حسن بیارای که داماد آمد
|
دلفریبان نباتی همه زیور بستند
|
|
دلبر ماست که با حسن خداداد آمد
|
زیر بارند درختان که تعلق دارند
|
|
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
|
مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان
|
|
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد
|